Najważniejsze zasady i cztery "przestępstwa"

Najważniejsze zasady w CDD, których należy przestrzegać. Cztery "przestępstwa", które zawsze zasługują na karę.

Pierwszą i najważniejszą zasadą w CDD jest komunikacja. Mówić, mówić i mówić trochę więcej niż zazwyczaj. Zrobić sobie przerwę i znowu rozmawiać, dyskutować, komentować, konwersować... Ktoś by zapytał po co i kiedy czas na milczenie? Oczywiście nie na darmo powiedziano, że „Milczenie jest złotem”, ale milczeniem w związku nic nie zdobędziemy, nie zbudujemy żadnych relacji, nie dowiemy się niczego o partnerce/partnerze, ani nie damy partnerowi/partnerce poznać nas.
Może wyjaśnię o co konkretnie chodzi w tym mówieniu w kilku punktach:

1.  Komunikujemy jakie mamy potrzeby, dzięki temu nasza druga połówka wie jak sprawić nam przyjemność, czego unikać, co lubimy, czego oczekujemy. Najważniejsze, że i my to wiemy o naszej drugiej połówce. Wtedy naprawdę łatwiej unikać nieporozumień i minimalizować sytuacje problematyczne.

2. Rozmawiamy o wszystkim, bez tematów tabu. Nawet nie zdajecie sobie sprawy ile można wyciągnąć z codziennej rozmowy. Z takiej o kimś, o czymś, o filmie o książce. Tu już nie chodzi o to, że przyjemnie jest czuć zainteresowanie z czyjeś strony, oraz wymieniać poglądy, tu chodzi o to ile ta wymiana poglądowa wnosi. W pewnym momencie można pokazać swoją bezdyskusyjność „gdybyś ty mnie traktowała jak ta Rose swojego męża, to bym…”, albo pokazać możliwość pójścia na kompromis.

3. Komentować, komentować i jeszcze raz komentować. Pod tym kryje się zarówno chwalenie jak i krytykowanie, nie tylko partnerki/partnera, ale i siebie, a przede wszystkim komentować zachowanie, sposoby i życie innych. Wtedy dajemy znak jak my chcemy żyć, jak żyć nie chcemy, a co jest nam obojętne.

4. Konwersować, to ładnie brzmiące słowo. Ja uważam, że partnerzy powinni przeprowadzić konwersacje o przeszłości, przykrych jak i radosnych doświadczeniach, sytuacjach, rozmowach, by wiedzieć czego unikać by nie sprawiać przykrości.

5. Milczeć – są taki momenty. Niekiedy trzeba chwili ciszy do podjęcia błahej decyzji, innym razem potrzeba kilku godzin by zastanowić się jak wybrnąć np. z materialnego dołka. Myślę, że druga strona powinna wiedzieć dlaczego oczekuje się milczenia, chwili dla siebie, spokoju i ciszy. W tym celu należy podać partnerce/partnerowi powód, oraz jak to się będzie przejawiać. Nigdy nie należy po prostu zaczynać milczeć, bo wtedy żona/mąż mogą pomyśleć, że to z ich winy, smucić się, zamartwiać.

Kolejna ważna zasada CDD, to fakt, że oboje partnerów misi być zobowiązanych do bycia w pełni otwartymi i honorowymi, zarówno ze sobą nawzajem, jak i z samym sobą. Bez względu na to, że to trudne, uczciwość musi być zawsze, wszędzie, w każdej godzinie, a nawet sekundzie trwania małżeństwa. Każdy partner też powinien wiedzieć czego może się spodziewać w przyszłości po sobie, jak i po partnerce/partnerze, by „wiedzieć co wzięła/wziął”, by wiedzieć z kim tak naprawdę dzieli się łóżko, dni, noce, obowiązki… by wiedzieć z kim dzieli się życie.

CDD wprowadza nową i zaawansowaną dynamikę do życia i relacji w małżeństwie/związku. Zaczyna się powoli, stopniowo i nie wypada/nie powinno się oczekiwać perfekcji od tej drugiej osoby w pierwszy dzień. Powinno dać się szansę na zmianę, poprawę, pierw komunikować, ostrzegać, wymagać, nie od razu oczekiwać jasnowidztwa i ideału. Tego drugiego (ideału) nie powinniśmy nigdy wymagać, wszakże zmieniając wszystko co złe w osobie, którą kochamy, doprowadzimy sami do sytuacji osłabienia naszej miłości, wszakże zmienimy tym całą osobę. Ja zawsze polecam skupić się na podstawowych regułach, na kilku rzeczach, na których należy się skoncentrować by poprawić małżeństwo/związek. Chodzi o to by wymagania wobec tej drugiej osoby i wobec siebie nas nie przerosły. Polecałbym też nie karać wszystkich występków od razu, a skupić się wyłącznie na przestępstwach, darować sobie niewielkie wykroczenia, darować je też partnerce, rozmawiać na ich temat, zwracać uwagę, ale nie wyciągać konsekwencji.

Cztery "przestępstwa", które zasługują na karę zawsze i niemal wszędzie:

1.  Nieposłuszeństwo –  jawne odmawianie wykonania czegoś lub ciągłe zwlekanie z wykonaniem jakieś czynności, obowiązku.

Przykład nr 1:

– Skoro ja dziś robiłem śniadanie, to ty miałaś przygotować kolacje, gdyż taką mamy umowę na ten tydzień.

– Być może, ale nie. Nie chcę mi się, nie mam ochoty, sam zrób. Nie obchodzi mnie to co ustalaliśmy.

Przykład nr 2:

– Nie dotykaj się do pieca, bo się oparzysz, bo szufelka jest zepsuta. Jak skończę malować, to sam dorzucę, nie powinno do tej pory zgasnąć.

– Dobrze. (a robi to co chce, czyli bierze dokłada, w efekcie jest „ała, oparzyłam się”, albo chwalenie się „nałożyłam i się nie oparzyłam”).

Zarówno w przypadku oparzenia się jak i „sukcesu” kara powinna być nieunikniona.

2. Brak szacunku – zwracanie się w opryskliwy sposób lub nieodzywanie się całkowite, ostentacyjne.

Przykład nr 1:

– Proszę ścisz tą muzykę, boli mnie dziś głowa.

– A mnie to gówno obchodzi.

Przykład nr 2:

– Gdzie jesteś? – powiedziane do słuchawki telefonu.

– A co ci do tego? – Albo ­– A co cię to obchodzi?

3. Nieuczciwość – kłamstwa, przemilczenia, okrojenie prawdy.

Przykład nr 1:

– Upiłaś się w tą sobotę, gdy mnie nie było w mieście?

– Nie. (Oczywiście wiemy, że to kłamstwo)

Przykład nr 2:

– Przyniosę od koleżanki psa.

– Dlaczego?

– Bo ich dziecko ma uczulenie.

– Jaki ten pies?

– Mały, grzeczny, prawie w ogóle nie szczeka. (I zjawia się bydle około 50 cm, szczekające na wszystko, kradnące jedzenie ze stołu i niszczące elementy wyposażenia mieszkania).

4. Niebezpieczeństwo – niezastosowanie się do poleceń lekarza, narażanie siebie na utratę zdrowia lub życia.

Przykład nr 1:

– Byłam dziś na basenie.

– To dobrze, wysuszyłaś włosy i założyłaś czapkę przed wyjściem z basenu, bo wiesz, jest zima?

– Oczywiście, że nie, a po co? To tylko kilka kroków do samochodu.

Przykład nr 2:

– Jesteś chora idź do lekarza.

– Dobrze.

– I jakie przepisał leki? (pytanie po dwóch dniach)

– Nie wiem, bo jeszcze nie wykupiła, może jutro znajdę chwilę.

Myślę, że te cztery "przestępstwa", to pierwsze co partnerzy w relacji CDD powinni z sobą przedyskutować. A o czym jeszcze warto porozmawiać przed rozpoczęciem takiego związku, albo przed rozpoczęciem w ogóle związku z sobą (to przykład kiedy nigdy nie wyobrażamy sobie trwać w partnerstwie i jesteśmy nastawieni na taką relacje)? Myślę, że jest kilka punkcików…

O czym warto porozmawiać przed rozpoczęciem związku CDD? – to w kolejnym artykule, który pojawi się naprawdę za niedługo. A ile to dla mnie niedługo? W tym przypadku kilka, może kilkanaście godzin.