Domowa Dyscyplina na kartach historii

Obiecałem artykuł o dowodach w zapisach historycznych na temat Domestic Discipline i dotrzymałem słowa

DD nie jest czymś nowym i unikalnym. Prawdopodobnie było praktykowane już od czasów gdy Ewa i Adam zostali wyrzuceni z raju. Nie mam jednak zamiaru oskarżać tutaj wszystkich kobiet za zerwanie zakazanego owocu, bo nie ma to żadnego celu, nic nie wnosi. Zamierzam jednak się skupić na tym co udokumentowane. Czyli na bardzo wczesnych źródłach potwierdzających wykorzystywanie Domestic Discipline.

 

Na przykład w The Kalavala, starożytny fiński Poem udokumentowań wytycznych dla oblubienic:

„Wtedy szukałem innych środków

Stosowanych na niej jako ostatnia deska ratunku.

Wyciąłem rózgę z lasu

- a ona mówi w pięknym tonie.

Wyciąłem jałowiec, lub wierzbę –

A ona nazwała mnie bohaterem-kochankiem

Kiedy groziłem chłostą –

Rzucała mi się na szyje z pocałunkiem.”

Koran daje nam jeszcze wcześniejsze przykłady wykorzystywania Domowej Dyscypliny w domu:

„Mężczyźni są obrońcami i opiekunami kobiet, poprzez co mogą w imię Allaha więcej niż inni. I dlatego wspierają je, ale z ich pomocą [kobiet]. Zatem sprawiedliwe kobiety są posłuszne także tej straży, w przypadku gdy Allah nie mógłby ich obronić. Co do tych kobiet, od których można obawiać się buntu, należy upominać je, odmawiać im obecności w łożu oraz zbić je. Lecz jeśli powrócą do posłuszeństwa – należy nie szukać już takich środków.”

(Koran 04:34)

Szanowany żydowski rabin i filozof Majmonides w kodeksie, przedstawił jak zachęcić żonę do wykonywania obowiązków przez mężczyznę narzuconych:

„Nawet poprzez biczowanie rózgą.”

Domostroi, popularny w Rosji za czasów Iwana Groźnego jasno określał jak mąż powinien postąpić z niesforną żoną, która się nie słucha, nie czyni jak według niego powinna była czynić:

„Ale jeśli żona nie żyje według tej nauki i nauczania, nie zrobi wszystkiego, co jest zalecane tutaj, jeśli nie uczy sług swoich, wtedy mąż powinien karać żonę. Zbić ją gdy są sam na sam, wybaczyć i napomnieć ją. Ale kiedy bije ją, niech nie robi tego w złości, nie traci kontroli.

Mąż nigdy nie może kłócić się z żoną, a żona musi żyć z mężem w miłości i czystości serca. Należy zdyscyplinować sługi i dzieci w ten sam sposób. Ukarać ich według stopnia ich winy i ciężkości ich czynu. Wymalować im pręgi, ale po ukaraniu – wybaczyć.”

W kolonii Pleymuth widzimy dowody na obecność Domowej Dyscypliny w tym co zapisane w sprawach sądowych:

„Kobiety są karane w domu”

Jeszcze w 1765 roku w komentarzach na temat prawa Anglii, William Blackstone potwierdził, że stare prawo nie zabrania mężowi wymierzenia żonie umiarkowanej kary, w celu by poddać korekcie jej zachowanie. Nawet nowoczesne sądy (te istniejące w tamtejszych latach) zazwyczaj podtrzymywały prawo męża do powstrzymania żony przed ekstremalnymi wybrykami.

Dopiero w 1800 roku… ale o tym już wspominałem w poprzednim artykule, który znajdziecie tutaj.